دعاوی مالی و غیرمالی
1398-04-05
دعاوي مالي و غيرمالي: حق مالي، آن است كه اجراي آن مستقيماً براي دارنده ايجاد منفعتي نمايد كه قابل تقويم به پول باشد مانند حق مالكيت نسبت به خانه كه مستقيم براي دارندة آن ارزش پولي دارد و يا حق طلب و يا حقي كه به موجب آن كسي متعهد است پنج تن آهن ساختمان به ديگري بدهد. بنابراين در تمام مواردي كه حق تضييع يا انكار شده، مالي باشد دعوا مالي محسوب ميشود. نكته: حق شفعه و حق فسخ از حقوق مالي محسوب ميشوند. حق غير مالي،آن است كه اجراي آن منفعتي كه مستقيماً قابل تقويم به پول باشد، ايجاد ننمايد مانند حق بنوّت و حق زوجيّت اما بعضي از حقوق غير مالي هستند كه غير مستقيم ممكن است ايجاد حقي نمايند كه قابل تقويم به پول باشد ولي اين امر آن را حق مالي نمي گرداند مانند زوجيّت كه ايجاد حق نفقه براي زوجه و توارث براي زوجين مينمايد كه قابل تقويم به پول ميباشند. دعاوي غير مالي به دو دسته تقسيم ميشوند: الف. دعاوي غير مالي ذاتي ب. دعاوي غير مالي اعتباري الف. دعاوي غير مالي ذاتي، به آن دسته از دعاوي اطلاق ميشود كه حق اصلي مورد ادعا از حقوق غير مالي باشد مانند دعواي نسب، زوجيّت و بلوغ. ب. دعاوي غير مالي اعتباري، آن دسته از دعاوي است كه اگر چه ذاتاً مالي است اما قانونگذار به هر دليل، آنها را از پارهاي جهات، در حكم دعاوي غير مالي دانسته است مانند خلع يد، در صورتي كه مالكيت مورد نزاع نباشد. نكته: در موضع شك بين حقوق مالي و غير مالي ذاتي، اصل بر مالي بودن حق است. نكته: دعاوي مالي ذاتي در صورتي در حكم دعاوي غير مالي محسوب ميگردند كه قانونگذار آن را صراحتاً پيش بيني كرده باشد.
منبع خبر : نکات آزمونی