فروشگاه اینترنتی نوین بوک

شرایط استعمال مجازی

1398-08-23

شرایط استعمال مجازی و اقسام علاقه:

شرايط استعمال مجازی:

برای اینکه لفظی را در معنای دوم (معنای مجازی) بکار بریم دو شرط لازم است:

الف. علاقه(مناسبت)   

ب. قرینة صارفه

علاقه یا مناسبت یعنی ارتباط یعنی معنای دوم به معنای اول ربط داشته باشد.

علاقه اقسام گوناگونی دارد:

الف. شباهت 

ب. تضاد: مثلاً به آدم تنبلی بگویند توچقدر کوشایی.

ج- کل و جزء: کل بیان می‏گردد ولی منظور جزء است. مثلاً فردی می‏گوید کتابم پاره شد و این در حالی است که چند برگ از کتابش پاره شده نه کل کتاب.

د- جزء و کل: جزء گفته می‏شود ولی منظور کل است مثلاً از شخصی سؤال می‏شود خانه‏ای که می‏خواستی پیدایش کردی و او در جواب می‏گوید یک اتاق پیدا کردم و این درحالی است که منظور فرد این است که یک خانۀ یک اتاق خوابه پیدا کرده است.

نکته: اگر میان معنای حقیقی و مجازی ارتباطی وجود نداشته باشد، نمی‏توان لفظ را برای معنای دوم بکار برد. مثلاً بین حکم به معنای واقعی و قرار رّد دعوا این مناسبت و شباهت به چشم می‏خورد که هر دو دعوا را تمام می‏کنند.

نکته: هر گونه مناسبتی که بین دو معنای حقیقی و مجازی خوشایند و ملايم طبع باشد کافی است حتّی اگر علاقۀ تضاد باشد.

قرینه به معنای نشانه و صارفه به معنای منصرف کننده می‏باشد. برای اینکه کسی به مخاطب بفهماند که منظورش معنای مجازی است باید یک نشانه‏ای بیاورد که مخاطب بفهمد منظورش معنای مجاز ي است. به این نشانه، قرینه صارفه گفته می‏شود. به عبارت دیگر منظور از قرینه بکار بردن علامت و نشانه‏ای است که نشان دهد معنای حقیقی منظور نیست و ذهن شنونده را از معنای حقیقی منصرف سازد و از این روی آن را قرینة صارفه نیز می‏گویند.

نکته: در برخی از قراردادهای بین المللی نوشته می‏شود: «... موضوع برای داوری به یکی از دادگاههای ایران احاله خواهد شد» در اینجا کلمة داوری در معناي حقیقی بکار برده نشده بلکه مجازاً به معنای «رسیدگی قضايی» بکار برده شده است و کلمة دادگاه قرینۀ این استعمال مجازی است.

منبع خبر : نکات آزمونی